Nova godina

Praznici i vesti

Njujork Tajms u današnjem, prazničnom (online) izdanju piše o odnosu novinarskog izveštavanja i vesti. Teorija je da se za praznike ništa posebno ne dešava i da mediji tada plasiraju takozvane 'sporovozne' teme, kako se to kaže u domaćim novinskim krugovima. No, nije uvek tako:

There is a theory of journalism that holds that Christmas Day is relatively news-free, a day spent peacefully at home opening presents, entertaining Grandma, watching “Klute” on DVD or simply mulling over what to order — the shrimp or the chicken lo mein — at the Empire Grand later that night. Like many theories, it happens to be wrong. The fact is that, historically speaking and despite its reputation, Christmas in New York and its environs has been fairly — even disproportionately — busy, news-wise, over the years.

Onima koji danas slave, Srećan Božić, a svima, što više dobrih vesti. 

Internet i štampa/TV, spajati ili ne?

Na početku ove godine objavila sam u NetNovinaru tekst o korišćenju online strategija za razvoj i održivost  medija.

Na kraju, evo dve potpuno suprotstavljene priče i predloga rešenja: Ljudi iz dva različita medija u Americi (LA Times i TriCityNews) tvrde da im je:

a) Korišćenje interneta spasilo posao

b) Nekorišćenje interneta spasilo posao.

Ja lično mislim da dosta zavisi od konkretnog slučaja, prirode i karaktera samog medija, i da su uvek mogući izuzeci. Pa ipak, moje iskustvo je takvo da ću i na najbolji svetski časopis lako zaboraviti i naći nešto drugo, ako nema dobrog web sadržaja da se zbog njega vraćam. Činjenica da neku propuštenu radio ili TV emisiju nije moguće naknadno pogledati, takođe je vrlo frustrirajuća. TV B92 koja na novom web servisu pušta emisije sve zajedno sa reklamama, mislim da ima potencijalno dobro rešenje kako da bude i na netu, i da ne smanjuje broj onih koji će potencijalno videti reklamu (uz tu prednost što ih je na netu moguće preskočiti) . 

Ukratko, čast izuzecima koji su se snašli i bez njega, glasala bih da bolju budućnost imaju oni koji aktivno i kvalitetno koriste internet. 

Mediji i muzika, ili: Kako biti zvezda

Tekst u Columbia Journalism Review govori o tome šta bi novinari mogli naučiti od muzičara da bi popravili svoju ličnu poslovnu poziciju. (Vremena su vrlo krizna za obe profesije, ali fleksibilni i kreativni se snalaze). Tekst se završava duhovito-cinično:

Journalists have been taught to erase the individual—remember the Unbiased Media ideal that was hammered into us as young journalists? (We are also unlikely to go on “reunion tours” during which we discuss our long-forgotten “hit” features.)

Ali:

Yet some journalists certainly know how to promote their names and personae, and their bylines appear to have multiplied. Images of their faces bob seductively beside their names. In the Too Much Information Age, journalists’ biographies—once not supposed to intrude on the story—have moved toward the center of it. And for better or worse, all of us in all the culture industries not only have to go back to the premodern storytelling mode, but also learn how to give our work away without getting ripped off and how to have fervid e-mail relationships with our audiences. We must also at least pretend we have interesting personalities and act like we are a little larger than life. 

Ima i kod nas onih koji su naučili kako da sebe promovišu po modelu muzičkih zvezda, da li družeći se sa njima ili urođenim talentom, ne znam, i da im se tekst oduvek obavezno pojavljuje zajedno sa sličicom, evo na primer pogledajte listu najmoćnijih u medijima, mesto broj 49. 

Nova Borba

List Borba reinvented itself, ponovo. Novi vlasnik, marketinška kampanja (slika je sa uličnog bilborda), sajt. Slogan: "Drugi prenose, Borba objašnjava" je dobar, na pitanje da li je istinit nemam odgovor, koliko će ljudi to proveravati, takođe ne znam, nisam previše optimistična u tom pogledu, ali (teorijski) sve je moguće.

U jučerašnjem "Stanju nacije" o Facebooku i internetu, prijateljima, virtuelnim kućnim ljubimcima i vaspitanju sinova govore Žana Poliakov i Ljiljana Habjanović-Đurović. Emisija se može pogledati ovde.

Nauka, mediji, politika

Ili, kako piše Independent:
"Ignatieff: From prime time to Canadian prime minister?"

Michael Ignatieff prvo se bavio naukom, pa medijima (TV emisije, dokumentarci, kritike i kolumne u novinama), sve vrlo uspešno, a sada je potencijalni kandidat za premijera Kanade.
Upoznala sam ga na jednoj medijskoj konferenciji u Oksfordu i srela na još par mesta, te mogu reći da je harizmatična i posebna ličnost. (Btw, njegov otac je bio ambasador u Jugoslaviji 50ih godina). Što ne isključuju kontroverze. Tako je, na primer, kao direktor Harvardovog Carr centra za ljudska prava tekstom u Njujork Tajmsu podržao rat u Iraku i izazvao odium u liberalnim krugovima. Njegova knjiga "Virtual War" bavila se ratom na Kosovu, bilo je i pohvala i kritika, logično.
Ovaj (opširan) tekst, njegov portret, što se mene tiče bio je vredan svakog sata utrošenog na čitanje i primer vrhunskog pisanog novinarstva. (U tom kontekstu sam pominjala letos i tekst u Vanity Fair o Karli Bruni).
Kada je kampanja MI u pitanju, puna upotreba novih medija već se podrazumeva. Osim bloga, Facebook strane, flickr i You Tube naloga itd, tu je sada i Twitter nalog.

The Media is Dying

The Media is Dying je naziv twitter naloga koji se bavi time ko je sve u američkim medijima dobio otkaz.
Kako izveštava Njujork Tajms, blog postovi postali su previše spor medij za prenošenje informacija o otkazima čiji je broj nezabeležen u medijskoj istoriji.
Kao što pomenuh, situacija je dramatična.

Media Mix: Prva godina

Prošlog 14. decembra objavila sam prvi post na ovom blogu, pa tom prilikom podsećam na jedan malo kasniji post koji se tiče imena bloga i objašnjava ovu ilustraciju.

Još bih dodala da je poslednjih meseci situacija u vezi medija u svetu postala prilično dramatična, i da postaje prilično zahtevno i komplikovano pratiti sva relevantna zbivanja.

Što, na primer, može da znači da će u narednom periodu ovde biti puno postova. No, videćemo.

White City: Love at First Sight

White City - Smart & Good Looking, Online & Offline.

Za časopis sam čula na Popkitchen blogu, ona je i autorka (odličnog) teksta koji je tema prvog broja - 'Hipsters'.

Na sajtu ima i objašnjenje zašto je časopis na engleskom, a i informacija gde se može naći (ja sam kupila na Terazijama).

Da li će časopis opstati - ne znam. Bilo bi jako lepo.

Ličnosti godine

Prema izboru čitalaca sajta I Want Media, posvećenog, what else, medijima, ličnost 2008. godine u ovoj sferi je Arianna Huffington, osnivačica Huffington Posta, koja se i u praksi i kroz svoje javne nastupe zalaže za popularizaciju i jačanje novih medija.

"Otpušteni novinar" takođe je na listi deset nominovanih, logično, s obzirom na aktuelnu medijsko-ekonomsku situaciju u svetu.

O tome da su često otpuštene pogrešne osobe - Uspešni autori, a ne nekreativni zombi menadžeri, piše Tina Brown čiji je nedavno pokrenuti onlajn magazin the Daily Beast postao neka vrsta utočišta za jedan broj otpuštenih novinara.

LeWeb '08

Sve o LeWeb '08, "the #1 Internet event in Europe" možete pročitati kod Blogowskog, koji je jedan od zvaničnih blogera ovog događaja.

Ova fotografija, kao i mnogo drugih, takođe su na njegovom flickr setu.

Kriza ispričana na tako mnogo načina

Čuvena Tolstojeva rečenica o srećnim versus nesrećnim porodicama još jednom dobija potvrdu kada se govori o aktuelnoj krizi u svetu i u medijima:

- Od toga kako i da li stvaraoci u starim medijima i industriji zabave mogu da se prilagode tehnološkim promenama (treba li, npr. da smisle sadržaje pogodne da se objavljuju na Twitteru),

- do toga kako svetska finansijska kriza ne samo ugrožava poslove u medijima, već i proliferacija načina komunikacije ubrzava i pojačava paranoju od krize,

- dok u isto vreme Gwyneth Paltrow pokreće svoj online magazin koji je, kako primećuje kolumnistkinja the Daily Beast, pokrenut u najnezgodnije vreme i neretko predlaže stvari neprimerene ekonomskoj krizi.

- Na kraju, tu su i današnje vesti da bi se listovi kao što su Los Angeles Times, Chicago Tribune, pa i New York Times, mogli ubrzo naći pred bankrotom.

Ukratko, što više ovakvih stvari pročitate, to više ideja o Božiću u aprilu deluje kao optimistična opcija.

Blicov optimizam

U uvodu za svoju listu "Najmoćniji u šoubiznisu 2008", Blic pokazuje iznenađujući (zbunjujući) optimizam:

"Nekako smo navikli da se poslednju deceniju reč moć vezuje uz političare, biznismene, javne i tajne službe. Međutim, kako je Srbija definitivno u zreloj fazi tranzicije iz „siromašne i samoizolovane“, ekonomski neozbiljne zemlje ka ozbiljnom partneru Evropske unije, menjaju se i profesije moćnika. Stoga je šou-biznis postao zaista vrlo unosan i ozbiljan posao, cenjen mnogo više nego stari, odomaćeni sinonim za nju - estrada. (...)
Ljudi koji su na našoj listi najmoćnijih u šou-biznisu u Srbiji lagano, ali sigurno kreiraju bolju sliku o našoj zemlji. Oni se bore za visoke rejtinge i tiraže, za masovnu naklonost publike, svesni ozbiljne komercijalizacije estrade. Oni ne žele više kič i šund, golišave estradne radnice, ne žele da budu upamćeni po skandalima i broju naslovnih strana tabloidne štampe."

For reality check - See picture.

Kad vlast voli krizu

...the financial crisis certainly has its upside for the authorities. There is a good chance that the government's critics will die off economically without the Kremlin spin doctors having to invent more tools to strangle them.

Tekst u Transitions Online o tome kako finansijska kriza koja pogađa i Rusiju ugrožava retke nezavisne medije.

Najmoćnije žene Srbije - Mediji

Blic je krenuo sa objavljivanjem ovogodišnjih lista najmoćnijih osoba u Srbiji.
Na listi najmoćnijih žena našao se i izvestan broj onih koje su na različite načine vezane za medije:

1. mesto - Sonja Liht: "Kao predsednicu UO „Politike“ označavali su je kao osobu koja je smenila Ljiljanu Smajlović s mesta glavnog urednika."
8. mesto - Jelena Drakulić -Petrović: "Od jula 2008. godine generalna direktorka najveće medijske kuće u našoj zemlji „Ringier Srbija“, koja izdaje tri dnevne novine u zemlji: „Blic“, dnevnik „24 sata“ i „Alo“, sa ukupnim dnevnim tiražom preko 400.000 primeraka. „Ringier Srbija“ izdaje i dva veoma tiražna nedeljnika - „Blic ženu“ i „Puls“. "
35. mesto - Ljiljana Smajlović: "Nakon smene sa mesta glavne i odgovorne urednice „Politike”, Vlada Srbije imenovala je za ambasadorku u Kanadi. "
38. mesto - Olja Bećković: "Njena TV emisija „Utisak nedelje” doživela je punoletstvo. Za autorku i voditeljku prestižnog „Utiska” ne postoje sagovornici koje nije u stanju da dovede pred kamere, niti barijere o neprijatnim temama i pitanjima."
42. mesto - Ljubica Marković. Direktorka agencije "Beta".
63. mesto - Dragana Nikolić Solomon: "Šefica odeljenja za medije OEBS-a. Aktivno radila na zaštiti slobode novinara i medija, posebno u Sandžaku i na jugu Srbije. Pre odlaska u OEBS, bila direktorka i urednica Balkanske istraživačke mreže (BIRN) za Srbiju. "
70. mesto - Sanda Savić: Urednica informativnog programa RTV B92.
75. mesto - Milica Mitrović: Supruga Željka Mitrovića, vlasnika „Pinka”.
76. mesto - Mira Adanja -Polak: Poznata i uticajna novinarka, autorka emisija „Mira Adanja Polak i vi” i „Ekskluzivno”.
80. mesto - Ružica Mevorah: Urednica „Blic žene”, najtiražnijeg nedeljnika u Srbiji.
88. mesto - Nadežda Gaće: Predsednica Nezavisnog udruženja novinara Srbije.

O Sarkoziju, vudu lutkicama i medijima

Slično slikovnim upozorenjima tipa ne koristiti fen za kosu pod vodom zvuči i odluka francuskog pravosuđa da se vudu lutkice sa likom predsednika Sarkozija smeju prodavati, jer bi zabrana predstavljala kršenje slobode govora (i humora), ali da u isto vreme te lutkice moraju da nose oznaku da su one za njega uvredljive.
Kao i lutkice, i mediji u Francuskoj često su na udaru vlasti i predsednika: Što zbog njegovih ličnih zalaganja, što zbog francuskih zakona koji veoma štite privatnost čak i javnih ličnosti, pa je postojanje tabloida kao onih u Velikoj Britaniji praktično nemoguće.
Zaposleni u javnom medijskom sektoru u Francuskoj prošle nedelje su protestovali zbog niza mera vlade koja pokušava da oslabi poziciju ovih radio i TV stanica - ekonomski i profesionalno, uključujući i nameru da vlast ubuduće bira rukovodstvo nacionalne televizije.
Da li da im javimo da će to rukovodstvo možda i sledeća vlast želeti da zadrži?

Glasanje: Najbolji domaći medij pokrenut u 2008.

Tokom 2008. pokrenuti su različiti mediji, izabrala sam četiri (Sensa, E-Novine, City Magazine, Novi Radio Beograd), glasajte za onaj koji vam se najviše sviđa.

“Blog to reflect, Tweet to connect”

Slično kao pokreti spore hrane, ili sporih gradova, pojavio se i pokret sporog blogovanja.

U subotnjoj rubrici "Fashion & Style" Njujork Tajms piše o ovom fenomenu/pokretu, koji je za neke opredeljenje, a za druge praktična posledica umora ili prezasićenosti blogovanjem. Razmatra se i delom promenjena uloga blogova u vreme Facebooka i Twittera, i odnos prema blog sajtovima koji se zasnivaju na objavljivanju velikog broja informacija kao što su Gawker, Huffington Post, Daily Beast i slični.

Saga o Mardokovima

Odlomak iz knjige o Rupertu Mardoku (Rupert Murdoch), koja uskoro izlazi, u decembarskom broju Vanity Fair odlično je štivo za kišno-snežni vikend: Opširno, dobro napisano, pikantno, uzbudljivo. Porodične drame, brakovi, deca, njihove karijere i životi, a sve opet deo najveće medijske dinastije i korporacije...
A njegovo mišljenje o tome da li će štampa preživeti ofanzivu interneta, prenosili su ovih dana mnogi mediji u svetu, pa i Blic.
Mardok, između ostalog, kaže:
Činjenica je da će u decenijma koje dolaze, štampane verzije nekih novina izgubiti tiraž. Ali ako obezbede čitaocima vesti kojima oni mogu da veruju, doći će do "dizanja tiraža" drugim kanalima - na web stranicama, imejl distribucijom, preko mobilinih telefona. "U ovom veku, forma distribucije vesti se može promeniti, ali potencijalni korisnici sadržaja koji nudimo će se uvišestručiti", tvrdi čovek koji u svom "carstvu", rasprostrtom preko svih kontinenata, ima renomirane listove, televizijske mreže, filmske kuće i online mrežu MySpace.

Ukratko, like it or not, vidimo RMa ne samo u ulozi - svetski kralj tabloida, već i u onoj - vizionar hibridnih medija.
Do sada je bio uspešan...

EU: Slab napredak

Godišnji izveštaj Evropske komisije o napretku Srbije u 2008. godini u čitavom nizu oblasti, uključujući i informatičko društvo i medije, nedavno je objavljen.
O oblasti medija se kaže:
Serbia has not yet signed the European Convention onTransfrontier Television. The Law on Media Concentration has not yet been adopted and amendments to the Broadcasting law are awaited. Transparency in the allocation of regional and municipal frequencies remains insufficient. No progress can be reported with regard to the institutional framework. The transparency and accountability of the Broadcasting Agency still have to be strengthened through proper regulations. The enforcement of judicial decisions needs to be ensured.

Zaključak:

Preparations in the area of information society and media are at an early stage. The sector is adversely affected by the legal vacuum and inadequate institutional and regulatory capacity.

Postoji i prevod na srpski, nisam mogla da ga stavim ovde jer je na ćirilici, ali koga interesuje dokument je ovde, strane 52-54.
Uglavnom, sve je praktično isto kao i pre godinu dana.

Božić u aprilu

I pre globalne ekonomske krize, mnogi mediji su bili u problemu, ugroženi jačanjem interneta, tranzicijom i/ili nesnalaženjem sa njegovim profitabilnim korišćenjem za svoje potrebe. Sa recesijom, ta situacija se samo pogoršala.

Tako da su otpuštanja postala mnogo češća, a došlo se i do situacije da ugledni nedeljnik, kao što je Newsweek, obavesti zaposlene da će im Božićna zabava, umesto u decembru, biti organizovana u aprilu. (Hrvatska Vlada je, u cilju štednje, zabranila novogodišnje proslave u javnim preduzećima i ustanovama, i praznične poklone).

Govoreći o medijima i svetskoj ekonomskoj krizi, postoje i oni koji tvrde da su i mediji odgovorni, jer na dolazak krize nisu na vreme upozorili.

***

Kod nas je situacija nešto drugačija. Ako vodite medij u čijem upravljanju još uvek značajnu ulogu ima država, i ta država imenuje novi Upravni odbor koji zaključi da taj medij niste vodili dovoljno dobro, te raspiše konkurs za novog urednika, ta ista država može vas odmah posle smene postaviti za ambasadora u Kanadi jer...well...sutra je novi dan.

Lažni Njujork Tajms

"Rat u Iraku je završen" udarna je vest 4. jula 2009. godine, objavljena u lažnom Njujork Tajmsu koji je deljen juče u Njujorku (više od milion besplatnih primeraka), i na web sajtu ovog fake izdanja. [Sajt veoma liči na originalni, šteta jedino što nema jedne od mojih omiljenih rubrika, osim one o medijima - Fashion & Style].

Gawker prenosi kako je akcija organizovana, a mediji širom sveta izveštavaju o ovoj akciji The Yes Men aktivističke grupe.

Blogowski takođe piše o ovome, tu je i video.

I lokalni i novi mediji

O jučerašnjoj akciji potrage za jatacima Ratka Mladića u Valjevu izvestili su svi domaći mediji (i mnogi strani), ali među prvim je informaciju objavio lokalni valjevski portal U Gradu.

Njihova vest, fotografija i snimak objavljen na You Tube ubrzo su preneti na sajtovima B92 i Blica.

Odličan primer kako jedan lokalni internet medij može da obezbedi brzu i relevantnu informaciju.

***

Urednik Guadiana Alan Rusbridger piše o značaju lokalnih medija u Velikoj Britaniji i potrebi da i oni dobiju materijalnu podršku države, kako bi nastavili da informišu svoje lokalne zajednice o naizgled malim, ali za određenu sredinu ključnim pitanjima. U ovom tekstu, koji po mnogo čemu može biti relevantan i za našu zemlju, ističe se da ne bi trebalo dozvoliti da BBC, i pored svih svojih kvaliteta, bude jedini koji će pružati informacije od lokalnog i regionalnog značaja (što je jedan od aktuelnih pravaca razvoja BBCa).

Situacija je prilično kontroverzna, što zbog istorije, što zbog aktuelne politike:

If you had asked that question a year or two ago most editors and owners would have been united in dismissing it out of hand. They would have argued that the press in Britain has been free of any kind of state subsidy for the best part of 200 years or more. They would have swiftly rejected the kind of regulatory strings that might be attached to a requirement to produce so-called public service content.
But now? Who is to say that Channel 4 (not to mention some aspects of the BBC output) is any more deserving of state funding than those responsible for the sometimes humdrum, but essential, task of keeping people informed about what their local councils, courts, police, health and fire services are up to?

Kakvo god da rešenje bude, ono će, verovatno, pre ili kasnije uticati i na buduće medijske politike i u drugim zemljama.

Američki izbori i (novi) mediji

Današnji američki izbori su za ceo svet jedni od najzanimljivijih godinama unazad. Mogli bi vrlo lako postati istorijskim, tj. ako pobedi Barak Obama.

Ne znam da li se sećate prethodnih izbora u SAD, onih iz 2004. godine. Uglavnom, tada je jedan od najvećih noviteta i kurioziteta bila upotreba blogova u izveštavanju o kampanji, iz uglova koji nisu bili prisutni u tradicionalnim medijima.

Sada, četiri godine kasnije, pojavili su se novi izvori informacija u onlajn svetu, a tradicionalni mediji su našli nove načine da na što raznovrsnije načine prate uzbudljivu kampanju i izbornu noć.

U jučerašnjem tekstu Campaigns in a Web 2.0 World Njujork Tajms piše o raznovrsnim medijskim novitetima ove izborne kampanje:

Old media, apparently, can learn new media tricks. Not since 1960, when John F. Kennedy won in part because of the increasingly popular medium of television, has changing technology had such an impact on the political campaigns and the organizations covering them.
For many viewers, the 2008 election has become a kind of hybrid in which the dividing line between online and off, broadcast and cable, pop culture and civic culture, has been all but obliterated.
Many of the media outlets influencing the 2008 election simply were not around in 2004. YouTube did not exist, and Facebook barely reached beyond the Ivy League. There was no Huffington Post to encourage citizen reporters...

I još:

“Old media outlets — the networks, the newspapers — learned a lot of lessons from the last cycle and didn’t allow others to own the online space this time,” said Rick Klein, the senior political reporter for ABC News.

Evo jedne ilustracije toga: CNN je pozvao Juliu Allison, dating kolumnistkinju, koju sam ranije pominjala u potpuno drugačijem kontekstu, da zajedno sa dve drugarice iz NonSociety, iz njihovog (CNN) štaba bloguje o izbornoj noći. (Videćemo kako će to izgledati, i koje aspekte će odlučiti da pokriju, ali zna se da će se obući u plavo, belo i crveno. )

UPDATE: Nakon što su druge opcije isključene, odlučeno je da se bloguje o sebi i provodu u CNNu.

***

Kod nas, u Medija Centru organizuje se 'Američka izborna noć', na INFO kanalu B92 u jedan iza ponoći takođe počinje specijalan program posvećen ovoj temi, a na TV FOX u 23.35.

Videćemo sutra da li će, zajedno sa novim medijima i novim taktikama tradicionalnih medija, Amerika, a posredno i veći deo sveta, dobiti bitno novog i drugačijeg predsednika.

Vreme = 18 godina

Nedeljnik Vreme obeležio je 18 godina postojanja.

Žiri u sastavu: Dr Snježana Milivojević, profesorka na Fakultetu političkih nauka u Beogradu, Dr Vojin Dimitrijević, direktor Beogradskog centra za ljudska prava, Aleksandar Rakezić Zograf, strip autor "Vremena"izabrao je pet naslovnih strana koje su obeležile burnih 18 godina.

Čitaoci su takođe imali svoj izbor, u koji su ušle i dve naslovne strane u poslednjem redu, a pre toga je redakcija suzila izbor na 200.

Žiri u svom obrazloženju, između ostalog, kaže:

"Vreme" nas danas podseća da je pre osamnaest godina, posle pada Berlinskog zida a pre raspada Jugoslavije, izašao njegov prvi broj. Nažalost, okolnosti nisu baš slavljeničke jer nas podseća i da su tih osamnaest godina ovde obeležili ratovi, autokratski režim, burna smena vlasti, ubistva i atentati. I podseća nas kako je u državi koja se smanjivala, siromašila i provincijalizovala u svemu tome bilo svedok i učesnik. Nasuprot popularnoj ali netačnoj metafori, mediji nisu samo ogledalo društva. Oni su institucija koja među prvima imenuje i definiše stvarnost. Novine nekad nazivaju "prva skica istorije" jer ljudi i događaji koji obeleže svoje doba obično prvo obeleže njihove strane.

Kao kuriozitet, napravljen je i izbor pod ilustrativnim naslovom: "Krojenje kape."

***

Osim par tekstova koje sam objavila u Vremenu, za njega sam vezana jer je moja magistrska teza na Centralnoevropskom Univerzitetu u Varšavi bila: “Buzz and Blues: Lifes, Myths, and Cultural Frames.” U pitanju je uporedna analiza društvenih rubrika nedeljnika Newsweek i Vremena.

NYT: Obama za Predsednika

Njuork Tajms po tradiciji, pred svake izbore, iznosi svoj stav kog kandidata bi želeo za predsednika i zbog čega. Sada su napravili i interaktivni prikaz svih kandidata koje su podržavali i argumente za to, od 1860. pa do danas.

Na ovogodišnjim izborima NYT podržava Baraka Obamu.

U Americi je ovakva praksa mnogo rasprostranjenija nego drugde. Detroit News su u isto vreme podršku dale republikanskom kandidatu.

Sve to, naravno, ne znači da se kampanja u celini ne prati izbalansirano. Naime, novine kao što je Njujork Tajms strogo razdvajaju funkcije novinara izveštača od komentatora. Ipak, ovakav pristup nije bez kontroverzi. U jednom tekstu iz 2000. ovaj list objašnjava zbog čega se opredelio za otvoreno davanje podrške kandidatima pred izbore:

...editors are likely to see an endorsement as a statement of the paper's identity and a sign of its willingness to be part of the community, relying on readers to understand that editorial writers have nothing to do with the newsroom, and vice versa. Howell Raines, editor of the editorial page at The New York Times, said: ''A candidate endorsement is not an attempt to dictate to the reader what he ought to do. It's more a reflection of our feeling that we have an obligation to be part of the civic dialogue. We have a specific obligation to our readers to let them know what our collective wisdom is.''

U Rusiji nema krize!

Tekst u Transitions Online govori o medijskom prikrivanju ekonomske krize koja se iz svetskih okvira prelila i na Rusiju:
There is a mantra these days, repeated diligently by Russian television: "The Russian authorities have taken all necessary measures to ensure that the global financial crisis does not produce a strong negative effect on the social situation in our country," or "The situation is under control."

U tu sfrhu, neke reči su poželjne, a druge se moraju izbegavati:

Journalists working for the state-controlled media admit in Internet forums that whole lists of words and expressions have been banned for use on Russian television, including "panic," "plummeting shares and markets," "market collapse," "market meltdown," "the bottom has dropped out of the market," and "record plunge." Euphemisms like "decrease" are used instead.

(Naslovna strana na slici je sa početka 1990. godine).

Kod nas direktna cenzura više nije aktuelna, ali se ponekad postiže sličan efekat davanjem prevelikog prostora zvaničnicima, a premalo stručnjacima. Ili kad zvanični organi pokušavaju da odgovornost za eventualnu krizu prenesu sa sebe na one koji ekonomsku situaciju analiziraju.

City Magazine

City Magazine, koji sam već pominjala, pojavio se danas.

Što se mene tiče, originalni su format časopisa i vrsta papira na kome je štampan.

Ostalo me suviše podseća po sadržajima i stilu na sve druge časopise iste tematike koji već postoje (Yellow Cab, Grad, Singidunum - ili kako se već zove...). Što opet ne znači da ima sve kvalitete koje ima YC (nekoliko odličnih kolumnista, npr).

Nisam fan preovlađujućih kratkih tekstova, prikladnih za internet, koji ciljna grupa kojoj se ovaj časopis obraća ('mladi i urbani') svakako koristi. Mesečni magazin bi, po meni, svakako trebalo da ima više dužih tekstova. Kvalitetnih, naravno. Jedan opšti tekst o značaju neverbalne komunikacije, na primer, objavljen u ovom broju je 1988. mogao biti nešto novo i zanimljivo za pročitati. Ali 2008. nije.

Ako su tekstovi već kratki, trebalo bi da budu vrhunski napisani i interesantni, da pruže nešto više od osnovne informacije o knjizi, filmu, koncertu...koja se može pokupiti i iz dnevne štampe ili na internetu.

Sa 2-3 teksta izrazitog autorskog pečata, pod uslovom, naravno, da mi se taj pečat dopada, moj entuzijazam da dođem do svog primerka sledećeg broja bio bi sigurno veći nego što je sada.



TV kritika je, opet, toliko autorski obojena da mnogo više znamo o autorki nego o TV programu.

Tekst o blogosferi Marka Hermana mi deluje kao da je uzeo neki svoj tekst pisan pre, recimo, godinu dana, pa i malo više.


Nedostaje neka originalna rubrika, nešto (recimo o gradu, mada ne nužno), što će po formi, izboru ličnosti, fenomena ili uglova gledanja, ili po stilu, šarmu, dovitljivosti, informisanosti, kombinovanju podataka, rečniku, bilo po čemu, biti novo i sveže, što do sada nije viđeno.

No, kako prvi broj skoro nikad ne prikazuje novinu u punom sjaju, videćemo kako će stvari izgledati za mesec dana.

Što se tiče internet života ovog časopisa:

Direktor Ivan Bevc je otvorio komentare za utiske na svom blogu.

Prvog broja na zvaničnom sajtu još uvek nema.

Fan grupa na Facebooku uveliko postoji.

Update:
Sajt je u međuvremenu proradio.

Lepota u doba krize

Ili: Svet je dovoljno loš i bez ružnih obrva.

Bonnie Fuller, nekadašnja urednica čitavog niza ženskih, lifestyle, i časopisa o poznatima, odnedavno je osnovala Bonnie Fuller Media u okviru kojeg će se, kao i druge uticajne dame iz novinarskog sveta, baviti ne više štampom, nego internet medijima (namenjenim ženskoj populaciji).

Ove nedelje je gošća-blogerka na sajtu Njujork Tajms i piše, između ostalog, o tome da li se velika finansijska kriza odrazila na to kako se Njujorčanke odnose prema svojoj lepoti, kozmetičkim tretmanima, frizerima, masažama i slično. Odgovor: Ne. Njujorčanke će možda živeti u kutiji, ali će im obrve biti perfektno sređene.

Rubrika "Fashion & Style" ( čiji sam veliki fan) Njujorka Tajmsa se takođe u proteklim nedeljama bavila više puta promenama u stilu života prouzrokovanim finansijskom krizom (ova rubrika, osim mode, prati i trendove u izdavaštvu, izlascima, porodičnim ili ljubavnim odnosima - ukratko takozvanim duhom vremena). Evo nekih primera:

Staying Healthy in a Sick Economy

By MANDY KATZBusinesspeople wonder how a perilous financial climate will affect their physical fitness — and if exercise could help them weather hard times.

A Tupperware Party for the Body

By DONALD G. McNEIL Jr.(...) But such products appear to be growing in popularity as the economy worsens, and people, she said, are “more prone to using creams and lotions as compared to Botox or dermabrasion.”(...)

Overfeeding on Information

By ALEX WILLIAMSIt's hard not to watch the news, with the financial markets in meltdown and the presidential campaign entering the homestretch. But how much is too much?

***

Ovi me tekstovi podsećaju na ono što je kod nas objavljivano tokom 90ih, posebno u vreme velike inflacije, o tome kako je u kuhinji pravljen hidrogen (za one kojima je bilo neophodno da ostanu ili postanu plavuše), kako su pravljeni kućni eurokremovi ili torte bez jaja i skoro svega drugog.

Dve poente ovog posta:

- Još jedna žena iz vrha medijskog sveta odlazi online.

- Teme vezane iz ekonomije je više nego moguće provući kroz lifestyle rubrike, osim onog klasičnog što kod nas mediji rade - anketa na ulici - i to ne samo kad stvari dođu do torte bez ičega, već i ranije.

P.S. Slika je sa ovog bloga koji se dotiče još jedne zanimljive teme.

P.S. 2 Preporučujem nov & lep blog dizajnerke Jane Oršolić.

Zenit i Snob

O Zenitu: Oživljavanje bogate istorije

Fototipsko izdanje avangardnog časopisa „Zenit” i monografija o časopisu koju su uradile istoričarka književnosti Vidosava Golubović i istoričarka umetnosti Irina Subotić, posle dve godine velikog truda najzad se nalazi pred našom i svetskom javnošću. Ovo kapitalno delo nastalo je zajedničkim trudom tri suizdavača – Instituta za književnost i umetnost iz Beograda, Narodne biblioteke Srbije i Kulturno-prosvjetnog društva „Prosvjeta” iz Zagreba. Štampano je u impresivnom tiražu od 1.000 primeraka, a od pre nekoliko dana nalazi se u svim boljim knjižarama u Beogradu i Srbiji, po ceni od 12.500 dinara. (Politika)

Časopis "Zenit" pokrenuo je 1921. godine u Zagrebu avangardni umetnik Ljubomir Micić. Tri godine kasnije, redakcija "Zenita" premeštena je u Beograd. Tu je radila do 1926. godine, kada je objavljen poslednji, 43. i zabranjeni broj tog časopisa. (Iz vesti na B92)

Posle drugog svetskog rata, njegova avangarda je pala u zaborav, a bolju komunikaciju imao je sa inostranstvom. Interesovanje za njegovo delo obnovljeno je šezdesetih godina prošlog veka. (Iz vesti u E-novinama).
Među onima koji su se svojim radom nadovezivali na nasleđe zenitizma bio je i Bora Ćosić, po čijoj publikaciji Mixed Media i ovaj blog nosi (malo modifikovano) ime.

O Snobu: Stvaranje bogate budućnosti

Ruski bogataš i plejboj Mikhail Prokhorov pokreće časopis koji se jednostavno zove Snob. Iako sam spada u oligarhe, ovaj magazin namenjen je višoj srednoj klasi - uspešnim profesionalcima, to jest:

But despite being the brainchild of an oligarch, the publication is not aimed at super-rich Russians, nor at the country's more than 100,000 millionaires. Instead, it appears to target well-to-do professionals. Readers are expected to be between 35 and 50 and earn £2,500 to £5,000 a month, says Ms Erykalina. In other words, they are the top end of Russia's middle class. (The Independent)

U tekstu ima i zanimljiva opservacija o tome kako se u modernoj Rusiji starim bogatsvom smatra ono stečeno ranih 90ih (čiji su vlasnici već proputovali svet i videli kako stvari stoje drugde), za razliku od novobogataša koji su to postali zahvaljujući skorijem trendu prodaje nafte.

Ranije ove godine pisano je i o pokretanju društvene mreže (na koju bi se dolazilo samo po pozivu - slično kao aSmallWorld.net) za bogate, uspešne, slavne...u okviru istog projekta, a najavljena je i TV sa istom ciljnom grupom. Više informacija, za one koji znaju ruski, na sajtu

Zaključak, kao i kod onih više hiljada VIP karata za Madonu u Budvi: Čovek zna gde živi i kakvo je raspoloženje i brojnost ciljne grupe. Zna da je zenit snoba u toku.

Živahna nedelja za internet medije

Ove nedelje pokrenut je the Daily Beast, portal-online novine-news agregator.

Ko zna koliko se sličnih projekata pokreće svakog dana, ali nije čudo što su svi uticajni mediji izvestili baš o ovome. Pokrenula ga je, naime, Tina Brown, nekadašnja urednica britanskog Tatlera, i američkog Vanity Faira i New Yorkera. Poslednjih godina imala je i nekoliko neuspešnih medijskih projekata, ali i bestseler - Biografiju princeze Dajane. U svakom slučaju, prelazak jedne od kraljice štampanih medija u internet izdavaštvo nije prošao nezapaženo ni u tradicionalnim, ni u novim medijima, iako su mnogi skeptični koliko će ovaj projekat opstati. U rubrici Q&A ona sama odgovara na mnoga pitanja koja bi joj mogla biti postavljena. Između ostalog i na to ima li mesta za Daily Beast kad već postoje slični portali, uključujući i Huffington Post, koji je pre nešto više od tri godine pokrenula i izuzetno uspešno razvila njena prijateljica Arianna Huffington.

O Arianni je, u isto vreme, bivši časopis Tine Brown, New Yorker, objavio opširan portret. Laskav, pretežno. Za dirty details pobrinuo se Gawker.

***

Kod nas, ponuda internet medija se kreira sa priličnim ubrzanjem. Moglo bi se reći da, uslovno nazvano, liberalna ciljna grupa , ima skoro potpunu medijsku ponudu na webu. Ove nedelje je, simbolično 6. oktobra, počeo sa radom Novi Radio Beograd. Takođe, ne znam kako, promaklo mi je postojanje E-novina. Čiji je glavni urednik Petar Luković. E-novine vrlo podsećaju (izgledom i sadržajima) na prethodno dva pomenuta portala. Saznajem da su sa radom počeli u maju. Konsultovala sam arhive, provereno nijedne novine nisu zabležile pokretanje E-novina, ali ih povremeno citiraju pošto, osim komentara, imaju i intervjue i vesti (često prilično ekskluzivne) kojih nije bilo u tradicionalnim medijima. Novine je pokrenula firma Eraton, u kojoj je, između ostalog, i bivši vlasnik Vremena, Boris Popović.

Novinarska karijera - Vodič

Iako većinom objavljuje tračeve i zlobne komentare vezane za ljude iz medija i poznate ličnosti, Gawker (koji je i stvoren kao razbibriga-blog za medijske profesionalce), ponekad objavi i nešto direktnije vezano za profesiju.

Kao, na primer, ovaj 'Vodič za novinarsku karijeru'.

Koji počinje ovako (surovo):

So, you want to be a journalist? Ha ha ha. Jeez. Your timing sucks. But hey, it's a perfectly semi-honorable profession; nobler than finance, not as noble as being a postman. So whether you're already in journalism and wondering about what direction your career should take (besides down), or a terribly misguided young go-getter looking to get into journalism, we're here to help.

U ostatku teksta opisano je šta bi se moglo očekivati od posla u nacionalnim dnevnim novinama, lokalnoj štampi, poznatim časopisima, kablovskim televizijama, online medijima, PRu.

Ne mnogo, generalni je zaključak, ali, razlike postoje, proverite direktno koje, Gawker blogeri su ionako plaćeni po broju klikova na tekst.

IREX - Medijska slika Srbije

Americka organizacija IREX od 2001. godine objavljuje svoj Media Sustainability Index (MSI) o stanju medija u bivšim komunističkim zemljama u Evropi i Aziji. Najnoviji MSI za 2007. godinu objavljen je nedavno.

Nalazi se u celini na IREX sajtu, a ja ću ovde preneti neke highlights:

- Medijski zakoni postoje, mnogi od njih su u skladu sa evropskim standardima. Njihova primena je, međutim, ograničena i selektivna.

- Profesionalni nivo medija je raznolik, viši u takozvanim ozbiljnim medijima, koji su malobrojniji, dok tabloidi i mnogi radio i televizijski programi pate od subjektivnog i neprofesionalnog načina izveštavanja.

- Specijalizacija je još uvek pre izuzetak nego pravilo.

Niche reporting is an ongoing problem with Serbian media. With globalization, technological development, and an ongoing transition, the life of Serbians is getting more and more complex as new issues enter the public agenda. Environmental protection, privatization, financial markets, and public health threats all require journalists with specific knowledge. Yet as the panelists noted, there are few such reporters, and the capacity of media to report is therefore limited. Additionally, panelists noted a lack of young journalists with knowledge in these issue areas and also noted how the media’s financial situation has meant that media are not dedicating resources to covering such topics in a consistent or in-depth manner.

- Plate su niske

- Ključni događaji su dobro pokriveni

- Ocenjeno je da oko polovine informacija u medijima dolazi iz PR službi - U političkih ili ekonomskoj sferi.

- Vlasništvo nad medijima je netransparentno, te stoga problematično. Ovaj zaključak donet je, delom, i na osnovu toga što s vremena na vreme više medija istovremeno pokreće napade na neku stranku ili političara, iako formalni vlasnici tih medija nisu isti.

Ima toga, naravno, još, ali ove zaključke smatram najbitnijim.

Učesnici panela (prenosim direktno iz izveštaja, zato su funkcije na engleskom):

Svetlana Kojanović, director and editor-in-chief, Čačanski glas, Čačak
Nadežda Gaće, president, Independent Journalist Association of Serbia, Belgrade
Zlata Kureš, deputy general director, BETA News Agency, Belgrade
Lila Radonjić, CEO, Independent TV Production Group Mreža, Belgrade
Vesna Sladojević, deputy editor-in-chief, Radio Television Serbia, Belgrade
Suzana Jovanić, media specialist, Open Society Fund, Belgrade
Voja Žanetić, marketing specialist, MOSAIK Marketing Agency, Belgrade
Slobodan Kremenjak, lawyer, Živković & Samardžić Law Firm, Belgrade
Dragoljub Žarković, editor-in-chief, Vreme weekly, Belgrade
Darko Broćić, director, AGB Nielsen, Belgrade
Goran Vladković, editor-in-chief, O.K. radio, Vranje
ms Jelena Leskovac, local representative, PressNow, Belgrade
Dinko Gruhonjić, president, Independent Journalist Association of Vojvodina, Novi Sad
Moderator: Dragan Kremer, project manager and consultant, Mediahilfe, Belgrade
Author: Goran Cetinić, independent consultant, Belgrade

Pomoć EU alternativnim medijima

Evropski Parlament usvojio je izveštaj kojim se traži od EU da pomogne alternativnim i community medijima:

The European Parliament , meeting in Brussels this week for its plenary session, adopted a report by Karin Resetarits (Die Liberalen, Austria) which calls on the European Union to encourage alternative media in Europe in order to promote pluralism and cultural diversity.

Objašnjava se i poreklo i funkcija alternativnih medija:

Stemming from the old family of “free radio” and other pirate broadcasting, alternative media today is often a community media, addressing a certain category of the population for example the Muslim population, senior citizens or young people. They can be distinguished from commercial media by the fact that they are not profit-making but purely social, linked with their community by the service they provide. Mrs Resetarits would like to see this recognised by the European Commission and the Member States.

Iako su nam piratske radio i TV stanice dobro znan fenomen, njihove misije praktično nikad (izuzev B92 tokom 90ih) nisu bile usmerene ka zajednici već su bile komercijalne, političke, ego tvorevine, ili kombinacije toga. Ono što bi kod nas danas bilo najbliže alternativnim/community medijima su blogovi i eventualno neki drugi on-line projekti.




Pre dve godine u Ljubljani je organizovana konferencija "Alternative Media and New Public Settings", na kojoj sam govorila o tome šta su kod nas bili alternativni mediji u protekloj deceniji (među elektronskim, štampanim i online medijima), šta u ovoj, i kakvi bi mogli biti izgledi za budućnost. (Knjiga odaranih tekstova trebalo bi da se pojavi do kraja godine).

Dobro novinarstvo je...

Nisam nešto motivisana i inspirisana da pišem o dešavanjima u Politici, ali Dragoljub Žarković jeste, i istakao je vrlo bitnu stvar:

U Srbiji je novinarstvo temeljno uništavano, što bednim platama, što bednim urednicima... Nije neka mudrost otvoriti stranice za poglede i sleva i zdesna, već proizvesti novinare specijaliste, ozbiljne svedoke stvarnosti koja se ne opisuje komentarima, ma ko ih pisao, već ozbiljnim radom na terenu. Nekad se 'Politika' dičila novinarima koji su bolje poznavali penzijski sistem od ministara za to nadležnih, novinarima koji su znali napamet red vožnje svih vozova...

update: Ruža Ćirković u Danasu piše o pravno-finasijskoj strani priče "Politika"

Madona u Budvi: Teško je biti novinar

Sudeći prema dosadašnjim izveštajima, dve stvari su jasne: Madonin koncert bio je spektakl, a organizacija je bila cirkus.

Publika je imala velikih problema da stigne do Jaza. Novinari takođe. Evo izveštaja iz Blica:

Više od 20 fotoreportera i snimatelja akreditovanih za praćenje koncerta Madone na Jazu nije uspelo da obavi svoj posao - zbog kašnjenja polaska autobusa kojim su iz Budve odvezeni na mesto događaja. Fotoreporter, koji je želeo da ostane anoniman, rekao je agenciji Beta posle koncerta da je autobus organizatora u startu kasnio gotovo dva sata, a da se potom zaglavio u ogromnoj gužvi koja je nastala na prilazima Jazu. Prema njegovim rečima, "zbog neodgovornog ponašanja organizatora koji su takve okolnosti morali da predvide", svoj posao - snimanje i fotografisanje prve tri pesme na koncertu - nisu obavili akreditovani predstavnici medija kao što su RTS, RTV CG, Fonet, Tanjug, Rojters, Asošiejted pres, Frans pres, "Politika", "Blic", "Gazeta", "Pres", "Vijesti" i "Republika". "Bilo je predviđeno da krenemo u 18.45, a autobus je došao tek u 20.30. Na putu je bio haos. Pred dolazak na lokaciju, predstavnici organizatora su nam rekli da slikanja i snimanja neće biti, a da sa kartama koje smo dobili možemo da gledamo koncert, ali da opremu ostavimo u autobusu. Većina je to odbila", rekao je izvor Bete. Koncert Madone je počeo u 21.50, nakon gotovo sat vremena kašnjenja i završen je u 23.40. Uoči koncerta, na prilazima Budvi formirane su kolone duge i do 10 kilometara.

Izveštaji nekih od crnogorskih novina: Republika, Pobjeda, Vijesti.

Novi radio i mobilni reporteri

Novi Radio Beograd je novi, internet radio. Trenutno je u eksprimentalnoj fazi, zvaničan početak od 6. oktobra. Simbolično, naglašeno je. I još:

ZA pomirenje,ljudska prava, toleranciju, razvoj kulture, kontakte sa svim susedima Srbije,otkrivanje nove muzike, pisaca, pesnika, umetnika, ZA provokaciju, ZA različite ukuse i afinitete. Zato što niko ne može da nas kupi, i zato što smo ovde da ostanemo, mi ćemo govoriti dok drugi ćute.PROTIV: kastriranih medija, državno kontrolisane umetnosti, zaboravljanja prošlosti.

Više o projektu na My Space, Facebook.

***

U Bečeju će, u decembru, biti održan workshop Mobile Reporters - International Winter Multimedia Workshop, više detalja na sajtu.

City Magazine Beograd

Ivan Bevc objavio je na svom blogu lepu vest - od idućeg meseca Beograd će imati novi besplatni časopis - City Magazin.
Licenca je kupljena od belgijske Roularta Media Group koja pokriva sve vrste medija, a besplatna gradska izdanja postoje i u Zagrebu i Ljubljani. U Beogradu se kreće sa tiražom od 60 hiljada primeraka, sa mogućnošću povećanja tiraža. (Ljubljana, koja je skoro deset puta manja od Beograda, došla je sa svojim City Magazinom već do 70 hiljada).
***
Kad sam već kod novina i grada, New York Times piše juče o ulozi (gradskih) medija u brendiranju grada, preciznije Njujorka. Između ostalog se kaže:
"...emphasizes the importance of New York magazine, founded in 1967, which presented the city as “a hip place to live, work, and shop for young, social climbing urbanites.” ...The magazine’s obsession with the “power game” — “who’s up, who’s down” — was part of its portrayal of the city as an exciting place to be and helped establish the media makers themselves as cultural power brokers. .."

Verujem da je to vrsta imidža koju bi Beograd rado imao, a ni uredništvo časopisa verovatno ne bi imalo ništa protiv takve uloge.

UPDATE

Stanje nacije

Govoreći o popularnosti Facebook-a među mladima u Srbiji i mogućnostima za medijsko prisustvo na FB:

Emisija "Stanje nacije", koja od danas počinje da se emituje na TV B92 od 18 sati može se dodati kao event na Facebook-u. Gostujući jutros na radijskom "Dizanju" iste kuće, Roksanda Đorđević, jedna od dvoje autora emisije, najavila je i kreiranje grupe ove emisije.

Emisija (rađena po licenci) će biti specifična po tome što će ne samo biti zasnovana na istraživanjima javnog mnjenja Strategic Marketinga, već će rezultati istraživanja biti overeni kod javnog notara, kako bi se izbegle moguće kritike o tendencioznom interpretiranju rezultata.

Videćemo već večeras kako će emisija u stvari izgledati i zvučati.

"Glupe plavuše novinarstva"

Ariana Hafington (Arianna Huffington), kreatorka veoma uspešnog blog portala Huffington Post, veoma je oštro kritikovala tradicionalne medije obraćajući se u sredu studentima na Jejlu. Sve ono gde su tradicionalni mediji neuspešni nadoknađuju blogovi, smatra ona. Između ostalog, oni daju pravo glasa onima koji ga ne bi imali u tradicionalnim medijima:
Traditional news organizations have lost credibility because they have become too close to their sources, said Huffington, founder of the blog The Huffington Post. (...) “They are the dumb blondes of journalism,” Huffington said. “They let unparalleled access interfere with journalistic integrity.”
Rešenje je, po njoj, u hibridnim medijima:
“We are moving towards a hybrid future,” Huffington said, referring to a time when print, broadcast and online media are combined.

Popularnost Facebooka

"Mladi ”Facebook” shvataju kao ozbiljan i sveobuhvatan sajt koji im omogućava da komuniciraju sa osobama koje žive daleko, pomoću kojeg mogu da nađu srodne duše po hobiju i interesovanjima, na kojem se zabavljaju a navode i da su oni koji nemaju profil "aut"."

Ovo je deo rezultata istraživanja "Mladi i nove tehnologije među mladima" koje je za Irex ProMedia Srbija sproveo Strategic Marketing, među mladima od 15 do 25 godina.
Što se ostalih medija tiče:

"Navode da im je televizijski program nedovoljno atraktivan a kažu i da bi uveli više raznovrsne muzike, edukativnih i dokumentarnih emisija, emisija o dešavanju u gradu, bolji filmski program i kraće reklame. [...] mladi radio posmatraju kao zastareli medij a da samo 34 odsto njih svakodnevno čita štampu i dodala da generalno postoji trend da mladi ne vole politiku, analitičke tekstove i da bi pisanje štampe promenili tako što bi ubacili više tekstova o gradskim dešavanjima i humora."

***
Da li da zaključim da su posle ovog istraživanja, još juče popodne ili jutros, urednici dodelili nekom iz redakcije da na Facebooku napravi zanimljivu aplikaciju, grupu, profil ili page vezan za njihov medij? Ili da su odmah raspisali konkurs za koordinatora za nove medije?

O neprisutnosti ovdašnjih medija na Facebooku pisala sam pre pola godine. U međuvremenu se nije mnogo toga promenilo. Jedino značajnije prisustvo ima radio emisija B92 "Dizanje", sa preko pet hiljada članova.

MTV + Perez Hilton

Odnosno: TV + blog.

Američki trač bloger Perez Hilton, najavljeno je, vodiće dodelu evropskih MTV nagada u Liverpulu 6. novembra.

Očekujem da će biti zabavno i provokativno.

O tome kako je prešao put from blogs to riches i šta je sve uradio na tom putu, piše Wired:

The blogs-to-riches story of Mario Armando Lavandeira Jr. is the stuff of online legend. In 2004, during what he calls "the worst year of my life," he was a fame-obsessed loner who had just been fired from a reporting job at Star magazine. ("It poisoned my soul," he says.) Dreaming of becoming an actor, he moved from New York to LA, unemployed and broke. Too cheap to pay for Internet access at home, he set up shop at a local Coffee Bean & Tea Leaf. There, enjoying the free Wi-Fi, he stumbled across a few personal blogs. He thought of writing an online diary of his own but concluded that his life was too boring.

A onda je imao a-ha moment....

Content is King? Internet is king?

Prošle nedelje bila sam na skupu gde je pedavač izneo svoje očekivanje da će se, pre ili kasnije, različite medijske platforme uliti u internet, tj. da će on postati osnova za druge medije. Ja mislim isto. Ali, dok se to ne desi, da vidimo kako put ka tom ishodu teče.
Google je saopštio, da je počeo da digitalizuje novinske arhive i da omogući njihovo pretraživanje preko Google News i, kasnije, na sajtovima novina - Izveštava New York Times. Iako je za većinu ovo dobra vest, postoje i određene skepse:
“The concern is that Google, in making all of the past newspaper content available, can greatly commoditize that content, just like news portals have commoditized current news content,” said Ken Doctor, an analyst with Outsell, a research company. Ostali izveštaji na istu temu.
Kod nas, nakon što je afera sa pokušajem uvođenja problematičnog kontrolisanja interneta uspešno prevaziđena, organizovana je konferencija "Regulation of Freedom of Expression on the Internet". Skup je organizovan na Fakultetu političkih nauka, uz nekoliko partnera, međunarodnih organizacija. Program skupa je ovde . Pitanja regulative su dominirala, ali je bilo izlaganja i o online i građanskom novinarstvu, blogovima i drugom.

update: Zanimljiv blog post objavljuje Aljoša Japundžić o padu interesovanja za blogove u Hrvatskoj, a rastu za Facebook, pod upečatljivim naslovom: "Blog je mrtav, živio facebook!"

Svetski kralj tabloida

U svom oktobarskom broju, Vanity Fair objavljuje tekst o Rupertu Mardoku (Rupert Murdoch) - Tuesday with Rupert. Autor je Michael Wolff, koji već radi na biografiji medijskog mogula (lista medija koje poseduje Mardokova News Crporotation je ovde).
Nekoliko citata iz teksta slikovito dočaravaju o kakvoj se ličnosti radi. I o kakvom shvatanju medija, biznisa, politike:

- Gossip gives him life (and business opportunities).

- He’s a troublemaker—maybe the last troublemaker in the holier-than-thou, ethically straitjacketed news business.

- The great fear about Rupert Murdoch, among journalists and proper liberals everywhere, beyond even his tabloidism and his right-wing politics, is that he acknowledges no rules.

- Just before the New York Democratic primary, when I found myself undecided between Clinton and Obama, I said to Murdoch (a little flirtation, like a little gossip, softens him), “Rupert, I don’t know who to vote for—so I’m going to give you my vote. You choose.”
He paused, considered, nodded his head slowly: “Obama—he’ll sell more papers.”

Imam neku ideju na koga me podseća.

Mediji i Olimpijada

Boris Ličina Borja, urednik hrvatskog magazina Plan B, piše na svom blogu o Olimpijadi, sportistima, medijima, eventualnoj povezanosti (ne)prisustva u medijima i uspeha na Olimpijadi. Sve to povodom teksta "Junaci obične Hrvatske" Miljenka Jergovića na istu temu.
Iz Hrvatske danas stiže još jedna vest vezana za štampane medije - Pokreće se hrvatsko i regionalno izdanje časopisa Forbes. Možemo očekivati da liste najbogatijih, na kojima su i do sada regionalni tajkuni dobro stajali, u budućnosti budu još potpunije i preciznije.

Mediji u Evropi

Mon ami Thierry Perret pripremio je za Radio France Internationale (RFI) seriju od četiri emisije o medijima u Evropi: Portugalu, Švedskoj, Italiji, Turskoj. Frankofoni posetioci bloga neka se otisnu na ovu stranu.
Podsećam ovom prilikom i na zajednički projekat RFI i agencije Beta - Radio Beta RFI, koji postoji od februara 2007. godine.

Ženski sajtovi su hit

Piše Njujork Tajms:
Sites aimed primarily at women, from “mommy blogs” to makeup and fashion sites, grew 35 percent last year — faster than every other category on the Web except politics, according to comScore, an Internet traffic measurement company. (...) Although men are heavy users of the Web, they tend not to visit sites explicitly aimed at them. AOL’s Living channel for women had 16.1 million unique visitors in June, while its Asylum site, a top men’s destination online, had only 3.3 million. ComScore does not even track men’s sites as a category.

A postoji i jedan domaći, u najavi. Neobičan.

Lekcije iz novinarstva

Pošto na Media Mix priličan broj posetilaca stiže tražeći informaciju "kako postati novinar", osim saveta i anti-saveta Ljube Živkova, Jelice Greganović i Gorana Miletića, predlažem još tri zgodne stvari:

- Pročitati tekst u Vanity Fair o Karli Bruni. Tako bi - IMHO - trebalo da izgleda tekst u lifestyle časopisu. A ne sesti kod lokalne pevaljke ili već nekoga, snimati šta god joj izvoli pasti na pamet, i onda pisati kako je upriličila venčanje iz snova i sve u tom stilu.
- Pisati blog. Sigurno se na taj način ne može direktno postati novinar, ali se može videti da li to pisanje i prenošenje informacija i mišljenja ide ili ne ide.
- Kupiti dobar pravopis. Još bolje, više njih. Dobro ih prostudirati.

CNN: Beograd sa metroom

"Snimak nereda u Beogradu, objavljen na internet portalu TV mreže CNN, sadržao je i snimke sa ranijih demonstracija u Budimpešti. Tako je Beograd dobio budimpeštanski metro, jer se u poslednjim sekundama vidi ulaz u stanicu „Andraš”, a snimak počinje vodenim topovima mađarskih kolega. Sporni snimak CNN povukao je sa internet portala, ali je on emitovan na „Ju tjub” pod naslovom „CNN’s report on Belgrade demonstrations”." - 24 sata.
Priznajem da kad sam juče videla ovu vest u nekom domaćem tabloidu, nisam bila spremna da poverujem. A ni da proveravam. No, danas je vest ponovo u (kredibilnijim) novinama, kao i potvrda na You Tube.
Ovo može biti primer za razne teze, ali ja biram da bude pokazatelj pogrešnosti stava po kome su tradicionalni mediji a priori kredibilni, a novi (posebno neformalni, kao blogovi i slično) ne - Što određeni krugovi vole da tvrde u novinama, ili na skupovima .

A i za metro bi bilo krajnje vreme.

Novi predsednik Radiodifuznog Saveta

Savet Radiodifuzne agencije (RRA) ima novog predsednika javlja B92.
Ako bi sudili po komentarima i preporukama komentara na sajtu B92 na ovu vest, poreski obveznici misle jedno (i o rukovodstvu RRA i RTS, i o ideji da svešteno lice bude na čelu ovakve institucije), a oni koji o postavljenjima i principima istih odlučuju, nešto drugo. Još uvek.

Polje delatnosti RRA definisano je Zakonom o radiodifuziji .

photo by Eparhija